Η πρόσφατη είδηση ότι σχολεία στην Κύπρο προγραμματίζουν εκδρομές στα κατεχόμενα εδάφη έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην κοινωνία. Πολλοί γονείς και πολίτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, υποστηρίζοντας ότι τέτοιες πρωτοβουλίες πλήττουν τον εθνικό χαρακτήρα και τη συλλογική μνήμη του κυπριακού λαού.
Η εκδρομή στο Λιμάνι της Κερύνειας, με την πλούσια ιστορία και την πολιτιστική της κληρονομιά, θα μπορούσε θεωρητικά να αποτελέσει μια εξαιρετική ευκαιρία για τους μαθητές να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Ωστόσο, το γεγονός ότι οι αιτήσεις έφτασαν στους μαθητές χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και συνεννόηση με τους γονείς προκαλεί ανησυχίες όσον αφορά την ορθή διαδικασία επικοινωνίας μεταξύ σχολείου και οικογένειας.
Οι αντιδράσεις είναι ποικίλες, με πολλούς να θεωρούν ότι οι εκδρομές αυτές νομιμοποιούν την κατοχή και αποδυναμώνουν τη θέση της Κύπρου στις διεθνείς σχέσεις. Ορισμένοι εκπαιδευτικοί, από την άλλη, υποστηρίζουν ότι οι επισκέψεις στα κατεχόμενα μπορούν να συμβάλουν σε μία πιο ολοκληρωμένη εκπαίδευση και κατανόηση της ιστορίας του νησιού.
Η κατάσταση είναι τεταμένη, και οι αίτήσεις που έχουν στα χέρια τους οι μαθητές υπογραμμίζουν την επιφυλακτικότητα και τη διχογνωμία στον δημόσιο διάλογο. Καλούνται οι αρμόδιοι φορείς να εξετάσουν προσεκτικά τις συνέπειες της απόφασης αυτής, ώστε να διασφαλίσουν ότι η εκπαίδευση θα υπηρετεί την ιστορική αλήθεια και την εθνική συνείδηση.
Οι γονείς εκφράζουν την ανησυχία τους για την έλλειψη διαφάνειας στη διαδικασία αυτή, επισημαίνοντας την ανάγκη να υπάρχει ενημέρωση και έγκριση πριν από οποιαδήποτε απόφαση που αφορά τη συμμετοχή των παιδιών τους σε εκδρομές. Οι εκπαιδευτικοί, από την πλευρά τους, τονίζουν τη σημασία της σωστής προετοιμασίας και της ασφάλειας κατά τη διάρκεια αυτών των εκδρομών.
Η πρόσφατη τοποθέτηση του Λοΐζου Κωνσταντίνου, προεδρείου οργανωμένων γονέων Μέσης Εκπαίδευσης, φέρνει στο προσκήνιο ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά την ασφάλεια των μαθητών. Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνου, οι προσκλήσεις που αποστέλλονται στα σχολεία δεν προέρχονται από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά από τρίτους φορείς, γεγονός που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την καταλληλότητα και την ασφάλεια αυτών των πρωτοβουλιών.
Ο ίδιος προειδοποιεί ότι η πιθανότητα οι μαθητές να μεταβούν σε περιοχές που δεν ελέγχονται πλήρως από τη Δημοκρατία, προσθέτει έναν ακόμη παράγοντα κινδύνου. Η ασφάλεια των παιδιών, όπως αναφέρει, πρέπει να είναι η πρωταρχική προτεραιότητα όλων μας, και το Υπουργείο οφείλει να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στην αξιολόγηση των προσκλήσεων που λαμβάνει.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της ΟΕΛΜΕΚ, Δημήτρης Ταλιαδώρος, επισημαίνει τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν εάν το Υπουργείο προχωρήσει σε οργανωμένα ταξίδια στα κατεχόμενα, δηλώνοντας σαφώς ότι «δεν υπάρχει ασφάλεια». Οι ανησυχίες αυτές τονίζουν την ανάγκη για προσεκτική σκέψη και προετοιμασία προτού ληφθούν αποφάσεις που αφορούν την ασφάλεια και την ευημερία των μαθητών.
About The Author
