Μαρτυρίες στην υπόθεση της πλαστής συστατικής επιστολής στην J&P:
Σε μια σημαντική εξέλιξη στην υπόθεση της φερόμενης πλαστής συστατικής επιστολής, δύο πρώην εργαζόμενοι της εταιρείας J&P κατέθεσαν στο δικαστήριο, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες τόσο για την αυθεντικότητα της επίμαχης επιστολής όσο και για την εργασιακή σχέση του Γιαννάκη Γιαννάκη με την εταιρεία. Οι μαρτυρίες των δύο πολιτικών μηχανικών, Άριστου Κακούτα και Γιώργου Αντωνίου, φαίνεται να ρίχνουν περισσότερο φως στην υπόθεση και να αμφισβητούν την εγκυρότητα της συστατικής επιστολής.
Πρώτος κατέθεσε ο Άριστος Κακούτας, ο οποίος εργαζόταν στην εταιρεία το χρονικό διάστημα που φέρεται να εργάστηκε ο Γιαννάκης Γιαννάκη. Στην κατάθεσή του, ο κ. Κακούτας ανέφερε ότι το 1992 ο τότε Γενικός Διευθυντής, Κυριάκος Αντωνιάδης, τον ενημέρωσε για την πρόσληψη του κ. Γιαννάκη στο Τμήμα Κοστολόγησης. Ο κ. Κακούτας επεσήμανε ότι από την πρώτη στιγμή ζητήθηκε από τον κ. Γιαννάκη να προσκομίσει τα πτυχία του ως πολιτικού μηχανικού, αίτημα το οποίο, σύμφωνα με την κατάθεσή του, δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Επιπλέον, δήλωσε με βεβαιότητα ότι δεν υπήρχε εργαζόμενος με το όνομα Γιώργος Αντωνίου στην εταιρεία, αμφισβητώντας έτσι την αυθεντικότητα της υπογραφής στην φερόμενη πλαστή συστατική επιστολή. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι η επιστολή δεν εκδόθηκε από το γραφείο του Γενικού Διευθυντή και ότι η σφραγίδα που χρησιμοποιήθηκε δεν ανήκει στην εταιρεία, ελλείποντας ο αριθμός πρωτοκόλλου και η ημερομηνία αποχώρησης. Τόνισε, επίσης, ότι ο ρόλος του κ. Γιαννάκη δεν ήταν αυτός του πολιτικού μηχανικού-τεχνικού συμβούλου, όπως αναφερόταν στην επιστολή, αλλά λειτουργού στο Τμήμα Κοστολόγησης.
Στη συνέχεια κατέθεσε ο Γιώργος Αντωνίου, πολιτικός μηχανικός που εργάστηκε στην J&P για έξι μήνες πριν μεταφερθεί σε θυγατρική στο εξωτερικό. Ο κ. Αντωνίου δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν γνωρίζει τον Γιαννάκη Γιαννάκη και ότι δεν έχει συντάξει ποτέ συστατική επιστολή για αυτόν. Μάλιστα, είδε την επίμαχη επιστολή για πρώτη φορά στο δικαστήριο και διέψευσε ότι η υπογραφή ανήκει σε αυτόν. Επεσήμανε επίσης ότι το 1996 δεν εργαζόταν πλέον στην εταιρεία και ότι η έκδοση συστατικών επιστολών δεν ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει οποιοσδήποτε εργαζόμενος, αλλά μόνο ο Γενικός Διευθυντής ή οι προϊστάμενοι. Χαρακτήρισε δε “βλάκα” όποιον συνέταξε την επιστολή, υπογραμμίζοντας τις σοβαρές συνέπειες που θα είχε η παράνομη έκδοση συστατικής επιστολής για έναν εργαζόμενο της εταιρείας.
Οι μαρτυρίες των δύο πολιτικών μηχανικών αναμένεται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης. Η αμφισβήτηση της αυθεντικότητας της συστατικής επιστολής και η περιγραφή του ρόλου του κ. Γιαννάκη στην εταιρεία φαίνεται να δημιουργούν νέα δεδομένα και να θέτουν υπό αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης. Η συνέχεια της δίκης αναμένεται με ενδιαφέρον.
About The Author
