Η ανακοίνωση του Ουνάλ Ουστέλ, αυτοαποκαλούμενου «πρωθυπουργού» στα κατεχόμενα, σχετικά με την ανέγερση «κοινωνικών κατοικιών» για νέους στην κατεχόμενη Μόρφου, εγείρει μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων που σχετίζονται με την συνεχιζόμενη κατοχή και τις δημογραφικές αλλαγές που επιδιώκονται στην περιοχή. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση, όπως μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης στα κατεχόμενα, υπογραμμίζει την προσπάθεια ενίσχυσης της παρουσίας του τουρκοκυπριακού στοιχείου σε μια περιοχή με έντονο ιστορικό και συμβολικό βάρος για τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες.
Η ανέγερση «κοινωνικών κατοικιών», που προφανώς απευθύνεται σε νέα ζευγάρια, αποτελεί μια άμεση προσπάθεια αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι στα κατεχόμενα, καθώς και μια προσπάθεια συγκράτησης των νέων στην περιοχή. Η ανακοίνωση αυτή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων δηλώσεων και ενεργειών που αποσκοπούν στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της κατεχόμενης Μόρφου, όπως η ολοκλήρωση του δρόμου Μόρφου – Λεύκας και η προγραμματισμένη κατασκευή αποθήκης ψύξεως για τα εσπεριδοειδή. Όλα αυτά τα έργα υπογραμμίζουν μια συντονισμένη προσπάθεια ενίσχυσης της βιωσιμότητας της περιοχής υπό καθεστώς κατοχής.
Ωστόσο, είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι αυτές οι ενέργειες λαμβάνουν χώρα σε ένα πλαίσιο παρανομίας, καθώς η Μόρφου παραμένει υπό παράνομη τουρκική κατοχή. Η αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης της περιοχής, μέσω της δημιουργίας «κοινωνικών κατοικιών» για εποίκους ή Τουρκοκύπριους, αποτελεί μια παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων προσφύγων, οι οποίοι εξακολουθούν να στερούνται το δικαίωμα να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες.
Επιπλέον, η χρονική στιγμή της ανακοίνωσης, η οποία έγινε σε ένα δείπνο – ιφτάρ κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης της θρησκευτικής συγκυρίας και ως ένα μήνυμα προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα ότι η «κυβέρνηση» ενδιαφέρεται για την ευημερία της.
Συμπερασματικά, η ανακοίνωση για την ανέγερση «κοινωνικών κατοικιών» στην κατεχόμενη Μόρφου δεν πρέπει να εξεταστεί αποκομμένα από το ευρύτερο πλαίσιο της τουρκικής κατοχής και των συνεχιζόμενων προσπαθειών αλλοίωσης της δημογραφικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να καταδικάσει αυτές τις ενέργειες και να συνεχίσει να πιέζει για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, η οποία θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων και θα διασφαλίζει την επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.
About The Author
