Οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία, με αποκορύφωμα την υπόθεση της σύλληψης του Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Εκρέμ Ιμάμογλου, αναμένεται να επιφέρουν αλλαγές στην τουρκική τακτική και στις προτεραιότητες της Άγκυρας, με άμεσες συνέπειες στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά.
Ξένοι διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν ότι η πολιτική επιβίωση του καθεστώτος Ερντογάν, που διακυβεύεται από την εσωτερική πολιτική αστάθεια, αναγκάζει τον Τούρκο Πρόεδρο να επαναξιολογήσει τις εξωτερικές του προτεραιότητες.
Στο πλαίσιο αυτό, η στάση του Χακάν Φιντάν στην άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό στη Γενεύη (17-18 Μαρτίου) υπήρξε χαρακτηριστική. Η επιλογή χαμηλών τόνων και η αποφυγή συγκεκριμένων δεσμεύσεων αποδόθηκε από αναλυτές στην ανάγκη της Τουρκίας να διατηρήσει ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας με την Ευρώπη, ειδικά στο ευαίσθητο ζήτημα της ευρωπαϊκής άμυνας. Παρότι η προσέγγιση της Ευρώπης παραμένει στρατηγικής σημασίας για την Τουρκία, οι εσωτερικές πολιτικές πιέσεις φαίνεται να αναγκάζουν τον Ερντογάν σε έναν πιο προσεκτικό χειρισμό των εξωτερικών σχέσεων.
Η τουρκική αντιπολίτευση, διαχρονικά επικριτική απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που θεωρεί “υποχωρητική”, καθιστά δυσκολότερες τυχόν κινήσεις συμβιβασμού εκ μέρους του Ερντογάν στο Κυπριακό ή στα ελληνοτουρκικά. Παράλληλα, η συντήρηση της έντασης με την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και η αντιπαράθεση με το Ισραήλ, ενδέχεται να αποτελούν εργαλεία για την άσκηση εσωτερικής πολιτικής.
Σημαντικός δείκτης των μελλοντικών προθέσεων της Τουρκίας θα αποτελέσει η αντίδρασή της στην επανεκκίνηση των ερευνών για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου. Οι έρευνες αυτές συμπίπτουν χρονικά με το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδος και Τουρκίας, προσφέροντας μια ευκαιρία για την αξιολόγηση της τουρκικής στάσης.
Σε σχέση με το Κυπριακό, οι οδηγίες που έχουν δοθεί στον Ερσίν Τατάρ είναι να συμμετέχει στις συναντήσεις, αποφεύγοντας όμως κινήσεις που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως παραβίαση της ακολουθούμενης πολιτικής. Ωστόσο, ο Τατάρ, έχοντας στο νου του τις επικείμενες “εκλογές”, είναι πιθανό να επιδιώξει κάποιο αποτέλεσμα, έστω και στο πλαίσιο των δικών του επιδιώξεων, που εστιάζουν στη δημιουργία συνθηκών για “συνεργασία δύο οντοτήτων”.
Ενδεικτική των πιθανών δυσκολιών στην επίτευξη ουσιαστικής προόδου είναι η θέση του Τατάρ στη συνάντηση με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη στις 2 Απριλίου. Ενώ φαινομενικά ο Τατάρ κινήθηκε στη λογική της συνεργασίας, ακόμη και σε θέματα χαμηλής πολιτικής, όπως η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στη νεκρή ζώνη και η κοινή αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας, η πρότασή του για “διχοτόμηση” της ενέργειας καθιστά το σχέδιο μη πρακτικό και αντιφατικό με τη λογική ενός διασυνδεδεμένου δικτύου.
Συμπερασματικά, οι εσωτερικές πολιτικές αναταράξεις στην Τουρκία δημιουργούν ένα αβέβαιο περιβάλλον για την επίλυση του Κυπριακού και τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ενώ η Τουρκία επιδιώκει να διατηρήσει ανοιχτούς διαύλους με την Ευρώπη, οι εσωτερικές πολιτικές πιέσεις ενδέχεται να περιορίσουν την ευελιξία της και να οδηγήσουν σε μια πιο συντηρητική προσέγγιση. Η αντίδραση της Τουρκίας στις επικείμενες εξελίξεις, όπως οι έρευνες για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου, θα αποτελέσει κρίσιμο δείκτη των μελλοντικών της προθέσεων.
About The Author
